Statistieken
 Centennial
|
|||
|---|---|---|---|
| Kosten | Snelheid | Gewicht | Kracht |
| £35,156 ($70.312) | 112 km/h (70 mph) | 207 t | 6,600 pk (4,924 kW) |
| Onderhoudskosten / jaar | Ontworpen | Levensduur | Capaciteit |
| £2,361 ($4.722) | 1972 | 22 jaar | n.v.t. |
Omschrijving
Er is nog geen omschrijving geschreven voor deze trein. Als je iets weet van deze trein, bewerk dan de Engelse versie van deze pagina en verwerk de wijzigingen in deze pagina.
Levensechte gelijkenissen (equivalenten)
De Centennial was een bestaand treintype, op maat gebouwd voor de Union Pacific Railroad. De naam komt voort uit het vieren van de 100e geboortedag van de Spike Golden Spike.
Centennials zijn ontworpen om vrachttreinen over hetzelfde spoor te rijden als Pacific Big Boy Big Boy. Omdat de eerste Centenials in 1969 geleverd werden aan Union Pacific kregen ze de aanduiding "klasse 6900" en hun typenaam DDA40X DDA40X. 3 namen was nog niet genoeg, dus kregen ze ook het onofficiele koosnaampje Big Boy 2 (niet de verwarren met de tweede lichting Big Boys, die ook Big Boy 2 genoemd werden door wat kleine ontwerpwijzigingen). Deze treinen zijn de grootste diesel-locomotieven die ooit gebouwd zijn met een gewicht van 270 ton. Dit was teveel voor TTD, dus in het spel zijn ze lichter. Ze bestaan uit een enkel frame (langste enkel-frame locomotief ooit gebouwd?) en was van koppelpunt tot koppelpunt een ongelofelijke 30 meter lang. Intern is de trein opgebouwd uit twee locomotieven, ieder met z'n eigen V-16 diesel motor, die elk een wielstel aandrijft. Dit was geen ongewoon ontwerp in 60-er jaren (en daarvoor), en maakte het mogelijk om op één motor door te rijden als de andere stuk ging (een ander beroemd voorbeeld hiervan is de Engelse Deltic). De locomotief had twee wielstellen, elk met 4 aangedreven assen.
Hoewel dit enorme ontwerp de trein van veel vermogen voorzag, kwam dit met een prijs. De 4-assige wielstellen gaven veel slijtage aan het spoor, in het bijzonder in bochten, waar ze de rails uit elkaar drukten en het spoor breder maakten (ook een veelvoorkomend probleem met stoomlocomotieven). Omdat het voorstel wielstel het het spoor het moeilijkst maakt (de volgende wordt in het spoor getrokken door z'n voorganger) werd er vaak gebruik gemaakt van een kleinere locomotief als voorganger. Twee dieselmotoren had als nadeel dat als één van de twee stuk ging, de hele locomotief in onderhoud moest.
Toen in de 80-er jaren technologie het probleem van het aansturen van meerdere locomotieven vanuit één cabine oploste, liet men het idee van meerdere motoren in één varen en schakelde men over op meerdere kleinere locomotieven. Hierop werden de Centenials uitgefaseerd. Vandaag wordt er nog één Centenial actief gebruikt.