Statystyki

pl/Manual/Base Set/Trains/Centennial
Koszt	Prędkość	Masa	Moc
210 936 zł	112 km/h (70 mph)	207 t	6,600 hp (4,924 kW)
Koszty użytkowania / rok	Zaprojektowano	Żywotność	Ładowność
14 166 zł	1972	22 years	N/A

Opis

Ten silnik jest dość drogi, ale jest dobrym wyborem do ciężkich ładunków. Jest tak szybki jak CS2400 oraz szybszy i mocniejszy niż CS4000.

Real-life Equivalent

Centennial był rzeczywistym typem silnika, zbudowanym na zamówienie dla Union Pacific Railroad. Ich nazwa pochodzi od obchodów 100. urodzin im spike Golden Spike.

Prawdziwi stulecia zostali stworzeni do prowadzenia pociągów towarowych na tej samej linii, co Pacific Big Boy Big Boy . Odkąd Union Pacific zaczął je dostawać w 1969 roku, otrzymały one klasę nazwy 6900, a także nazwę producenta DDA40X DDA40X . Jakby lokomotywa nie miała wystarczającej liczby nazw, nieoficjalnym pseudonimem jest Big Boy 2 (nie mylić z drugą dostawą prawdziwych Big Boys, która również została nazwana Big Boy 2 z powodu drobnych zmian konstrukcyjnych) Te silniki to największa lokomotywa spalinowa, jaką kiedykolwiek zbudowano, o masie 270 ton (co było zbyt dużym obciążeniem dla TTD, więc w grze stało się lżejsze). Składały się z pojedynczej ramy (najdłuższego silnika jednoramowego, jaki kiedykolwiek zbudowano?) I znajdowały się zdumiewająco 30 metrów od łącznika do łącznika. Silnik wewnętrzny to właściwie dwie lokomotywy, każda z jednym silnikiem wysokoprężnym V-16, który napędza jeden wózek. Nie był to rzadki projekt w latach 60-tych (a nawet wcześniejszych), który umożliwiał kontynuowanie pracy na jednym silniku mimo zepsutego drugiego (kolejną słynną lokomotywą wykorzystującą ten pomysł jest angielska Deltic). Lokomotywa miała dwa wózki, każdy z 4 napędzanymi osiami.

Chociaż ta ogromna konstrukcja dawała lokomotywie wielką moc, miała swoją cenę. Czteroosiowe wózki były twarde na torze, szczególnie na zakrętach, gdzie popychały szyny na boki, skutecznie poszerzając rozstaw (jest to częsty problem również w przypadku lokomotyw parowych). Ponieważ wiodący wózek jest zawsze najtrudniejszy na torze (następny jest ciągnięty w kierunku toru przez pierwszy), przed stuleciami często używano innego, mniejszego silnika. Dwa silniki wysokoprężne oznaczały również, że jeśli jeden z nich miał problemy, cały silnik musiał zostać wysłany do naprawy (podczas gdy dwie lokomotywy z jednym silnikiem każda mogą utrzymać jeden w eksploatacji, a drugi jest uszkodzony)

Kiedy technologia około 1980 roku rozwiązała niektóre problemy związane ze sterowaniem wieloma lokomotywami z jednej kabiny, cały pomysł posiadania dwóch silników na jednej ramie, aby uniknąć używania tych systemów, umarł, a stulecia przeszli na emeryturę. Obecnie tylko jeden z 47 stuleci pozostaje w służbie.

real life centennials

<< Wróć do listy silników pociągów i wagonów